Насловот накусо опишува еден номадски пат, користејќи го Баскијскиот збор за планетата Земја, Lurra. Шарените планини потекнуваат од нов психолошки момент во ликовното творештво, каде по долгогодишно со-дејствие со природата, почнувам да ја разоткривам нивната душа, внатрешна содржина, темперамент, наместо дотогашната чисто надворешна, визуелно- естетска форма.
Во продолжение на циклусите „Патеписи“, „Мојот дневник од височините“ и „Таа и Јас“, овде фигурацијата добива доза на апстрактен приказ каде речиси секогаш доминира потребата за оставање на чисти бели површини кои на композицијата и даваат свежина и чувство на безтежинска состојба, како еднa непрестана пловидба во просторот.
Изложбата е отворена во домот на култура Кочо Рацин, Скопје од 27.10 - 03.11 годинава.
http://skimacedonia.mk/%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B0-%D0%B0%D1%80%D1%81%D0%BE%D0%B2%D0%B0-%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB%D1%83%D1%81-%D1%81%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D0%B8-%D0%B8-%D1%86%D1%80%D1%82%D0%B5%D0%B6%D0%B8-%D0%BF%D0%BE%D0%B4/
Следниот ден, на 28. 10 во галеријата на Мирослав Масин, Art kitchen, веќе имавме премиера на сосема друг проект, фото-документација од перформансот ЗЕРО
Comments
Post a Comment